در كتاب جنات الخلود القاب آن حضرت را شانزده تا شمرده به اين شرح:

1- سيد، 2- تقي، 3- بر (به فتح باء و تشديد راء)، 4- رشيد، 5 - طيب، 6 - وفي (وفا كننده)، 7- زكي، 8 - مبارك (با خير و بركت)، 9 - تابع (پيرو دين جد خود)، 10 - دليل (راهنما)، 11 - سبط (دخترزاده پيامبر)، 12 - شهيد، 13 - طور سينين، 14 - نور الخافقين (روشني دهنده دو طرف دنيا)، 15 - ثاني سبطين، 16 - ثاني آل عبا و به قولي خامس آل عبا.

كنيه آن حضرت

سه كنيه براي آن جناب نقل شده كه يكي از آنها مورد اجماع و اتفاق است و دو تاي ديگر محل اختلاف مي باشد.

اما اولي عبارت است از: ابوعبدالله.

و دومي و سومي عبارتند از: ابوالائمه و ابوالمساكين چه آنكه در عصر آن حضرت مسكيني نبود مگر آنكه مورد لطف و عنايت آن حضرت واقع شده بود.


مدت عمر آن حضرت

مشهور و معروف آن است كه آن حضرت پنجاه و هفت سال در اين دنيا زندگاني كردند و برخي پنجاه و هشت سال نيز گفته اند

همسران آن حضرت

غير از كنيزان پنج همسر عقدي براي آن حضرت نوشته اند به اين ترتيب:

1- شهربانو دختر يزدگرد كه به گفته سبط بن جوزي در تذكرة الخواص نامش غزاله بود و بعضي ديگر نامش را سلافه و برخي ديگر ام سلمه گفته اند و به گفته مبرد در كامل اين مخدره از بهترين زنان بوده.

در كشف الغمه گفته: نام اين بانو خوله بوده و اميرالمؤمنين عليه السلام ايشان را به شاه زنان موسوم فرمودند.

2- ربابه دختر ابومرة بن عروة بن مسعود

3- ربابه دختر امرء القيس بن عدي

4- ام اسحق دختر طلحة بن عبيدالله تيميه

5- قضاعيه كه نام پدرش معلوم نيست