از ديگر صحنه هاي فعاليت امام سجاد (ع)، تلاش اقتصادي براي تأمين معاش خاندان حسين (ع) بوده است. آن حضرت پس از بازگشت از اسارت، در مدينه به فعاليت كشاورزي پرداخت. نقل است كه حسين بن علي (ع) در جريان سفر طولاني مدينه به كربلا، هزينه اي بس سنگين را متحمل شد و از اين باب بدهكار شده بود. امام سجاد (ع) چشمه جديه (عين جديه) كه آبي جاري براي شرب و كشاورزي بود را فروخت و قرض امام حسين (ع) را پرداخت كرد. ذهبي دانشمند معروف اهل سنت مي نويسد: امام زين العابدين (ع) از محل وابستگي خود به رسول خدا (ص) اعاشه كرد و از خمس و غنايم براي گذراندن زندگي بهره اي نمي گرفت. او سپس از جويريةبن السماء نقل مي كند: «ما أَكَلَ عليّ بن الحسين بقرابته من رسول اللَّه (ص) درهماً قطُّ». [1] .

او مزرعه اي داشت و در آن كار مي كرد. و به آباداني نخلستان مي پرداخت. [2] .