همراه محمد برادرش عون با اجازه ي امام حسين عليه السلام به ميدان تاخت. هيچ كس در اين شك ندارد كه او پاره ي تن حضرت زينب سلام الله است. هنگام نبرد چنين مي سرايد:



ان تنكروني فانابن جعفر

شهيد صدق في الجنان ازهر



يطير فيها بجناح اخضر

كفي بهذا شرفا في المحشر



اگر مرا نمي شناسيد، من پسر جعفر طيارم؛ آن شهيد راستيني كه در بهشت مي درخشيد و با بال سبزي كه خداوند به او عطا فرموده است: پرواز مي كند. اين افتخار براي من و او در محشر كافي است.

در يك نبرد سنگين، سه سوار و هيجده پياده از دشمنان خدا را به جهنم فرستاد و در پايان به دست عبدالله بن قطنه ي نبهاني (تيهاني) به شهادت رسيد [1] .

امام عليه السلام آمد و آن دو نوجوان را به خيمه ي شهيدان برد. تمام بانوان بيرون آمدند مگر مادرشان حضرت زينب سلام الله عليها، مبادا بي تابي كند و باعث نقصان اجرش شود [2] .