محمد، آن نوجوان برومند، با اجازه ي امام حسين عليه السلام به ميدان تاخت و چنين سرود:



اشكو الي الله من العدوان

فعال قوم في الردي عميان



قد بدلوا معالم القرآن

و محكم التنزيل والتبيان



و اضهروا الكفر مع الطغيان [1] .




از دشمنان كوردل و پستي كه به جنگ ما آمده و دستورهاي قرآن را وارونه كرده و كفر و طغيان را آشكار نموده اند، به خداوند شكايت مي كنم.

ده نفر از دشمنان خدا را به خاك هلاكت انداخت و سرانجام عامربن نهشل تميمي او را به شهادت رساند [2] .

ابوالفرج اصفهاني مي نويسد: پس از او برادر پدر مادريش، عبيدالله بن جعفر به ميدان رفت و شهيد شد. به عقيده ي ابوالفرج مادر عبيدالله و محمد بانويي به نام «خوصا» دختر حفصه است. [3] .

در زيارت «ناحيه ي مقدسه» نام محمدبن عبدالله بن جعفر آمده است:

السلام علي محمد بن عبدالله بن جعفر الشاهد مكان ابيه و التالي لاخيه و واقيه ببدنه، لعن الله قاتله عامر بن نهشل التميمي [4] .

سلام بر محمد بن عبدالله بن جعفر كه جايگاه جدش را در بهشت ديد و پس از برادرش به شهادت رسيد و نگهدار بدن برادر بود. خداوند قاتل او عامر بن نهشل تميمي را لعنت كند.