جوانان بني هاشم پيكر علي اكبر را به سوي خيام مي بردند كه بانوان خاندان وحي از خيمه ها بيرون ريختند و چون او را غرقه در خون و مالامال از زخم نيزه و تير مشاهده نمودند، با سينه هاي سوخته و موهاي پريشان و ناله هاي جانسوز به استقبالش آمدند و خود را بر او انداختند. در پيشاپيش آنان حضرت زينب كبري عليهاالسلام بود [1] .

قندوزي مي نويسد: زنان اهل بيت شيون مي كردند و فرياد مي زدند، امام آنان را آرام كرد و به ايشان فرمود: ساكت شويد و ناله و گريه نكنيد زيرا كه گريه و ناله هاي زيادي در پيش داريد [2] .