مجلسي در بحار مي نويسد كه منهال بن عمرو [1] گويد:

پس از پايان مراسم حج براي زيارت امام سجاد عليه السلام


به مدينه رفتم. هنگامي كه شرفياب شدم، امام فرمود: منهال! حرملة بن كاهل اسدي چه مي كند؟

گفتم: تا هنگام ترك كوفه زنده بود.

امام با شنيدن اين خبر متأثر شد، دستهايش را به آسمان بلند كرد و سپس فرمود:

اللهم اذقه حر الحديد، اللهم اذقه حر الحديد، اللهم اذقه حر النار.

خداوندا! سوزش و حرارت شمشير را به او بچشان. خداوندا! سوزش و حرارت شمشير را به او بچشان. خداوندا! حرارت آتش را به او بچشان.