بند 04
بر خوان غم چو عالميان را صلا زدند
اول صلا به سلسله ي انبيا زدند
نوبت به اوليا چو رسد اسمان طپيد
زان ضربتي كه بر سر شير خدا «ع» زدند
آن در كه جبرئيل امين بود خادمش
اهل ستم به پهلوي خيرالنسا زدند
پس آتشي ز اخگر الماس ريزه ها
افروختند و در حسن مجتبي «ع» زدند
وآنگه سرادقي كه ملك محرمش نبود
كند ندا ز مدينه و در كربلا زدند
وز تيشه ي ستيزه در آندشت كوفيان
بس نخلها ز گلشن آل عبا «ع» زدند
پس ضربتي كز آن جگر مصطفي «ص» دريد
بر حلق تشنه ي خلف مرتضي «ع» زدند
اهل حرم دريده گريبان گشوده مو
فرياد بر در حرم كبريا زدند