باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است

باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است



باز اين چه رستخيز عظيم است كز زمين

بي نفح صور خاسته تا عرش اعظم است






اين صبح تيره باز دميد از كجا كز او

كار جهان و خلق جهان جمله درهمست



گويا طلوع مي كند از مغرب آفتاب

كاشوب در تمامي ذرات عالمست






گر خوانمش قيامت دنيا بعيد نيست

اين رستخيز عام كه نامش محرم است



در بارگاه قدس كه جاي ملال نيست

سرهاي قدسيان همه بر زانوي غم است






جن و ملك بر آدميان نوحه مي كنند

گويا عزاي اشرف اولاد آدم است



خورشيد آسمان و زمين نور مشرقين

پرورده ي كنار رسول خدا «ص» حسين