دستها را بسوي آسمان بلند كرد و اين دعا را خواند:

پروردگارا!

تو بزرگترين پشتيبان من هستي، تنها توئي كه رنگ غم را از دل من پاك مي كني.

تو غمگسار مني، تو در سختي و محنت مايه ي اميد محنت زدگاني.

چه بسيار غمهاست كه دلها را از گرانباري خويش به محنت مبتلاء مي كند و چه بسيار ناگواريها به آدمي روي مي آورد كه حربه ي ملامت بدست دشمنان مي دهد.

آري، چنين غم روان سوزي مرا مي گدازد.


پروردگارا!

تو تنها پشتيبان پسر فاطمه ي زهرا هستي و از ستمكاران تنها به تو شكايت مي كنم، زيرا جز تو آشنائي نمي شناسم و جز سايه ي لطف و مرحمت تو پناهگاهي ندارم.

خداي من!

هرگاه غمي گرانبار سينه ام را سنگين كرده، غمگسارم ذات مقدس تو بوده و سر انگشت مهرپرور تو گره ي محنت را از كارم گشوده است.

تو ولي نعمت من هستي، و شجر نيكي ها از چشمه ي مهر و محبت تو آب مي خورد.

آري..، تو آرزوي آرزومنداني.