تـقـوا شـرط اصـلي عـضـويـت در اردوگـاه حـسـيـنـي اسـت و حال و هواي كربلا به طور خودكار تنها كساني را مي پذيرد كه جامه تقوا بر تن كرده بـاشـنـد «وَ لِباسُ التَّقْوي ذلِكَ خَيْرٌ» (اعراف: 26) چنان كه بي تقوايان لاابالي را هرگز نمي پذيرد؛

عبيدالله بن حرّ جحفي، مرد فاسد و مرفّهي بود كه در مسير امام حسين (ع) به كربلا با ايـشـان رو بـه رو شـد و بـا ايـنـكـه امـام، او را به شركت در حماسه عاشورا فراخواند، حاضر نشد از تباهي و فساد دست بشويد و جامه تقوا بپوشد و سياه بختي و بدفرجامي را بر فوز عظيم شهادت در راه خدا ترجيح داد. [1] .

تفسير تقوا در اين ميدان را از زبان رهبر معظم انقلاب بشنوند:

... تقوا يعني آن كساني كه حوزه حاكميتشان شخص خودشان است، مواظب خودشان باشند، آن كـسـانـي هـم كـه حـوزه حـاكميتشان از شخص خودشان وسيع تر است، هم مواظب خودشان بـاشـنـد، هم مواظب ديگران باشند. آن كساني كه در رأسند، هم مواظب خودشان باشند، هم مـواظـب كـلّ جـامـعـه بـاشـنـد كـه بـه سـمـت دنـيـاطـلبـي، بـه سـمـت دل بـسـتـن بـه زخارف دنيا و به سمت خودخواهي نروند... بايد مراقب باشيم، همه بايد مـراقـب باشند كه اين طور نشود اگر مراقبت نباشد، آن وقت جامعه همين طور به تدريج از ارزش هـا تـهيدست مي شود و به نقطه اي مي رسد كه فقط يك پوسته ظاهري باقي مي ماند. ناگهان امتحان بزرگ پيش مي آيد ـ امتحان قيام اباعبدالله ـ آن وقت اين جامعه در اين امتحان مردود مي شود. [2] .