بزرگ ترين سرمايه مجاهدان راه خدا آنهاست كه با خداجان سودا مي كنند و قرآن مجيد مي فرمايد:

اِنَّ اللّهَ اشْتَري مِنَ الْمُؤْمِنينَ اَنْفُسَهُمْ وَ اَمْوالَهُمْ بِاَنَّ لَهَمُ الْجَنَّةَ...

(توبه: 111)

همانا خداوند در ازاي بهشت، جان و مال مؤمنان را مي خرد.

و هـمـيـن سـرمـايـه عـظـيـم در طـول تـاريـخ مـبـارزه حـق و بـاطـل، حـرف آخـر را زده و جـبـهـه كـفـر و شـرك را مـتـزلزل سـاخـته است. حضرت سيدالشهدا با همين سرمايه، حكومت اموي را به خاك سياه نـشاند و حضرت امام خميني و ملّت سلحشور ايران نيز با همين دستمايه به مصاف دشمنان اسلام رفتند؛

ملّت ما اكنون به شهادت و فداكاري خو گرفته است و از هيچ دشمني و هيچ قدرتي و هيچ توطئه اي هراس ‍ ندارد. هراس آن دارد كه شهادت، مكتب او نيست. [1] .

امـام راحل بارها مردم مسلمانان به ويژه جوانان را به ادامه راه سيدالشهدا فرامي خواند و هـمـه را تـشـويـق مـي كرد كه مانند شهداي كربلا از جان بازي در راه خدا نهراسند، بلكه افتخاركنند كه جان خويش را با رضاي الهي سودا مي نمايند؛

رضاي خدا را در نظر داشته باشيد و خودتان را بنده خدا بدانيد كه هر طور پيش بياورد آن طـور را راضـي هـسـتـيد، همان طوري كه بندگان خالص خدا، اولياي معظم خدا اين طور بـودنـد؛ هـر چـه بـراي سـيـدالشهدا (به حسب روايت) نزديك مي شد ظهر عاشورا و جوان هـايـش يـكـي يـكـي از بين مي رفتند، صورتش افروخته تر مي شد؛ براي اينكه مي ديد روي مقصد دارد مي رود. [2] .

هـمـچـنين امام دورانديش بر اين نكته تأكيد مي كند كه تداوم مكتب و برپايي و دوام حكومت اسلامي به ايثار و شهادت مردان خدا وابسته است، زيرا تبهكاران و ستمگران نمي خواهند احـكام نوراني اسلام اجرا شود و همواره مي كوشند كه دين و مسلماني را از ميان بردارند و ايـن هـمت والاي مجاهدان است كه اين توطئه شوم را خنثي مي كند و چنين كار بزرگي بدون شهادت و جان بازي امكان ندارد؛

مـلت بـزرگ اسـلام از مـحـراب مـسـجـد كـوفـه تـا صـحـراي افـتـخـارآمـيـز كـربـلا و در طـول تـاريـخ پـر ارزش سـرخ تـشـيـّع، قـربـانـيـانـي ارزشمند به اسلام عزيز و في سـبـيـل اللّه تـقـديـم نـموده و ايران شهادت طلب هم از اين پديده سعادتمند مستثني نيست و انقلاب اسلامي، گوش و چشمش پر از اين شهيدان حسين گونه است. [3] .

امام راحل، روحيه شهادت طلبي را چنان در مردم مسلمان و انقلابي تقويت كرده بود كه حتي نوعروساني كه براي اجراي پيوند عروسي، افتخار ديدار آن حضرت را مي يافتند، از مـحـضـر ايـشـان درخـواسـت مـي كـردنـد تـا دعـا كـنـد بـه فـوز شـهـادت نايل شوند! [4] .