يكي از خصلت هاي پسنديده، «غيرت» است.

غـيرت آن است كه كسي نسبت به ناموس خود وهمسر يا فرد مورد علاقه اش به حدّي اهتمام ورزد كـه بـه ديـگـري اجـازه و تـعـرّض بـه حـريم خويش ندهد. انسان غيور، نمي تواند تـحـمـّل كـند كه ديگران با نگاه هاي ناپاك يا انگيزه هاي فاسد، به همسر و بستگان او نزديك شوند و قصد سوء داشته باشند. غيرت ورزيدن، خُلقي ارزشمند و پسنديده است. «غـيـرت ديـنـي» نيز سبب مي شود كه انسان از هر نوع سوءِ قصد وهجوم مخالفان به ديـن و ارزش هـاي مـقـدّس و مـعـتـقـدات ديـنـي بـرآشـوبـد و عـكـس العمل نشان دهد و در دفع تعرّض بكوشد.

پيامبر اكرم (ص) فرموده است: غيرت از ايمان است؛ «اَلْغيرَةُ مِنَ الاِْيمانِ». [1] .

غـيـرت، نـشـانـه ارزشمندي شخصيت يك انسان محسوب مي شود. حضرت علي (ع) فرموده اسـت: «ارزش انـسان به قدر همّت اوست، صدق او به اندازه جوانمردي اوست، شجاعتش ‍ به اندازه پاكدامني اوست و عفّت او به قدر غيرت اوست. [2] .

بـنـي هـاشـم، غيرتمندان روزگار خويش بودندو براي عترت پيامبر حرمتي فوق العاده قـائل بـودنـد. جـوانـان بـنـي هـاشـم نـيـز پـيـوسـتـه اهل بيت امام حسين (ع) را در طول سفر به كربلا، محافظت مي كردند. شب ها نيز با حراست اين جوانان، بويژه قمر بني هاشم، زنان حرم آسوده و بي هراس مي خفتند. حسين بن علي (ع) در رجـز حـمـاسـي خـويـش در روز عاشورا از جمله بر حمايت از ذرّيه پيامبر و خانواده پـدرش تـأكـيـد مـي فـرمـود: «اَحـْمـي عـِيـالاتِ اَبـي، اَمـْضـي عـَلي دي نِ النَّبـي». [3] .

پـيـروان عـاشـورا، هـم درس عـفـاف و حجاب را به عنوان «غيرت ناموسي» از كربلا مي آمـوزنـد، هـم دفـاع از مـظـلوم و نـصـرت حـق و مـبـارزه بـا باطل و بدعت را بعنوان «غيرت ديني» از حماسه آفرينان كربلا الهام مي گيرند.