(كل يوم عاشورا و كل ارض كربلاء)

حضرت سيدالشهداء سلام الله عليه به همه آموخت كه در مقابل ظلم، در مقابل ستم، در مقابل حكومت جائر چه بايد كرد. با اينكه از اول مي دانست كه در اين راه كه مي رود راهي است كه بايد همه ي اصحاب خودش و خانواده خودش را فدا كند و اين عزيزان اسلام را براي اسلام قرباني كند، لكن عاقبتش را هم مي دانست... علاوه بر اين، در طول تاريخ آموخت به همه كه راه همين است. از قلت عدد نترسيد، عدد كار پيش نمي برد، كيفيت اعداد، كيفيت جهاد اعداء مقابل اعداء، آن است كه كار را پيش مي برد. افراد ممكن است خيلي زياد باشند لكن در كيفيت ناقص باشند يا پوچ. و افراد ممكن است كم باشند لكن در كيفيت توانا باشند و سرافراز [1] .

امام مسلمين به ما آموخت كه در حالي كه ستمگر زمان بر مسلمين حكومت جابرانه مي كند، در مقابل او اگر چه قواي شما ناهماهنگ باشد بپا خيزيد و استنكار كنيد، اگر كيان اسلام را در خطر


ديديد، فداكاري كنيد و خون نثار نمائيد. [2] .

حضرت سيدالشهداء از كار خودش به ما تعليم كرد كه در ميدان وضع بايد چه جور باشد و در خارج ميدان وضع چه جور باشد و بايد آنهايي كه اهل مبارزه مسلحانه هستند چه جور مبارزه بكنند و بايد آنهائي كه در پشت جبهه هستند چطور تبليغ بكنند. كيفيت مبارزه را، كيفيت اينكه مبارزه بين يك جمعيت كم با جمعيت زياد بايد چطور باشد، كيفيت اينكه قيام در مقابل يك حكومت قلدري كه همه جا را در دست دارد با يك عده معدود بايد چطور باشد، اينها چيزهايي است كه حضرت سيدالشهداء به ملت آموخته است و اهل بيت بزرگوار او و فرزند عاليمقدار او هم فهماند كه بعد از اينكه آن مصيبت واقع شد بايد چه كرد، بايد تسليم شد؟ بايد تخفيف در مجاهده قائل شد؟ بايد همانطوري كه زينب سلام الله عليها در دنباله آن مصيبت بزرگي كه «تصغر عنده المصائب» [3] ايستاد و در مقابل كفر و در مقابل زندقه صحبت كرد و هر جا موقع شد، مطلب را بيان كرد حضرت علي بن الحسين سلام الله عليه با آن حال نقاهت، آنطوري كه شايسته است تبليغ كرد. [4] .

سيدالشهداء و اصحاب او و اهل بيت او آموختند تكليف را، فداكاري در ميدان، تبليغ در خارج ميدان. همان مقداري كه فداكاري حضرت، ارزش پيش خداي تبارك و تعالي دارد و در پيشبرد نهضت حسين سلام الله عليه كمك كرده است، خطبه هاي حضرت سجاد و حضرت زينب هم به همان مقدار يا قريب آن مقدار تأثير داشته است. آنها به ما فهماندند كه در مقابل جائر، در مقابل حكومت جور نبايد زن ها بترسند و نبايد مردها بترسند. در مقابل يزيد، حضرت زينب


سلام الله عليها ايستاد و آن را همچو تحقير كرد كه بني اميه در عمرشان همچون تحقيري نشنيده بودند [5] و صحبت هائي كه در بين راه و در كوفه و در شام و اينها كردند و منبري كه حضرت سجاد سلام الله عليه رفت [6] و واضح كرد به اينكه قضيه، قضيه مقابله غير حق با حق نيست. يعني ما را بد معرفي كرده اند، سيدالشهداء را مي خواستند معرفي كنند كه يك آدمي است كه در مقابل حكومت وقت، خليفه ي رسول الله ايستاده است. حضرت سجاد اين مطلب را در حضور جمع فاش كرد و حضرت زينب هم. تكليف ماها را حضرت سيدالشهداء معلوم كرده است. در ميدان جنگ از قلت عدد نترسيد، از شهادت نترسيد. هر مقدار كه عظمت داشته باشد مقصود و ايده ي انسان به همان مقدار بايد تحمل زحمت بكند. [7] .

امام حسين با عده ي كم همه چيزش را فداي اسلام كرد، مقابل يك امپراطوري بزرگ ايستاد و «نه» گفت [8] .

در حالي كه شهادت حضرت سيدالشهداء از همه خسارت ها بالاتر بود ولي چون او مي دانست كه چه مي كند و كجا مي رود و هدفش چيست، فداكاري كرد و شهيد شد و ما هم بايد روي آن فداكاري ها حساب كنيم كه سيدالشهداء چه كرد و چه بساط ظلمي را به هم زد و ما هم چه كرده ايم! [9] .

سيدالشهداء (سلام الله عليه) وقتي مي بيند كه يك حاكم ظالمي، جائري در بين مردم دارد حكومت مي كند، تصريح مي كند حضرت كه


اگر كسي ببيند كه حاكم جائري در بين مردم حكومت مي كند، ظلم دارد به مردم مي كند بايد مقابلش بايستد و جلوگيري كند هر قدر كه مي تواند با چند نفر با چندين نفر...مگر خون ما رنگين تر از خون سيدالشهداء است ما چرا بترسيم از اينكه خون بدهيم يا اينكه جان مي دهيم؟.

آن هم در ماجراي دفع سلطان جائري كه مي گفت مسلمانم مسلماني يزيد هم مثل مسلماني شاه بود اگر بهتر نبود بدتر نبود لكن چون با ملت اينطور مي كرد و مردي بود متعدي و ظالم و ملت را مي خواست زير بار اطاعت خودش بي جهت ببرد، سيدالشهداء لازم ديد كه سلطان جائر را سراغش برود ولو اينكه جان بدهد [10] .

دستور است اين، دستور عمل امام حسين سلام الله عليه، دستور است براي همه: «كل يوم عاشورا و كل أرض كربلا» دستور است به اينكه هر روز و در هر جا بايد همان نهضت را ادامه بدهيد، همان برنامه را، امام حسين با عده ي كم همه چيزش را فداي اسلام كرد، مقابل يك امپراطوري بزرگ ايستاد و گفت هر روز بايد در هر جا اين محفوظ بماند [11] .

اين كلمه «كل يوم عاشورا و كل أرض كربلا» يك كلمه بزرگي است كه اشتباهي از او مي فهمند، آنها خيال مي كنند كه - يعني آنها خيال مي كنند كه - يعني هر روز بايد گريه كرد لكن اين محتوايش غير از اين است كربلا چه كرد، ارض كربلا در روز عاشورا چه نقشي را بازي كرد، همه زمين ها بايد اينطور باشد، نقش كربلا اين بود كه (سيدالشهداء سلام الله عليه با چند نفر جنگ كرد، عدد معدود آمدند كربلا و ايستادند در مقابل ظلم يزيد و در مقابل دولت جبار، در


مقابل امپراطور زمان ايستادند و فداكاري كردند و كشته شدند، و لكن ظلم را قبول نكردند و شكست دادند يزيد را)

همه جا بايد اينطور باشد و همه روز هم بايد اينطور باشد، همه روز بايد ملت ما اين معنا را داشته باشد كه امروز روز عاشورا است و ما بايد مقابل ظلم بايستيم و همين جا هم كربلاست و بايد نقش كربلا را ما پياده كنيم، انحصار به يك زمين ندارد، انحصار به يك افراد نمي شود، قضيه كربلا منحصر به يك جمعيت هفتاد و چند نفري و يك زمين كربلا نبوده، همه زمين ها بايد اين نقش را ايفا كنند و همه روزها، غفلت نكنند ملت ها از اينكه بايد هميشه مقابل ظلم بايستند [12] .

...ناراحت و نگران نشويد، مضطرب نگرديد، ترس و هراس را از خود دور كنيد، شما پيرو پيشواياني هستيد كه در برابر مصائب و فجايع صبر و استقامت كردند كه آنچه ما امروز مي بينيم نسبت به آن چيزي نيست. پيشوايان بزرگوار ما، حوادثي چون روز عاشورا و شب يازدهم محرم را پشت سر گذاشته اند و در راه دين خدا يك چنان مصائبي را تحمل كرده اند. شما امروز چه مي گوييد؟ از چه مي ترسيد؟ براي چه مضطربيد؟ عيب است براي كساني كه ادعاي پيروي از حضرت امير (ع) و امام حسين (ع) را دارند در برابر اين نوع اعمال رسوا و فضاحت آميز دستگاه حاكمه خود را ببازند. [13] .

نهضت دوازده محرم و پانزده خرداد در مقابل كاخ ظلم شاه و اجانب به پيروي از نهضت مقدس حسيني چنان سازنده و كوبنده بود كه مرداني مجاهد و فداكار تحويل جامعه داد كه با تحرك و فداكاري روزگار را بر ستمكاران و خائنان سياه نمودند و ملت بزرگ را چنان هشيار و متحرك و پيوسته كرد كه خواب را از چشم بيگانه و بيگانه پرستان ربود و حوزه هاي علميه و دانشگاه و بازارها را به صورت دژ

مدافع از عدالتخواهي و از اسلام و مذهب مقدس در آورد. [14] .


امروز مطلب مهم است، از مهماتي است كه جان بايد پايش داد. همان مهمي است كه سيدالشهداء جانش را داد برايش، همان مهمي است كه پيغمبر اسلام بيست و سه سال زحمت برايش كشيد، همان مهمي است كه حضرت امير سلام الله عليه هيجده ماه با معاويه جنگ كرد، در صورتي كه معاويه دعوي اسلام مي كرد و چه و چه، جنگش چه بود؟ براي اينكه يك سلطان جائر بود، براي اينكه يك دستگاه جائر بود، بايد به زمينش بزند. آنقدر از اصحاب بزرگوارش را به كشتن داد، آنقدر از اينها را هم كشت، براي چه؟ براي اينكه اقامه ي حق بكند، اقامه ي عدل بكند. [15] .

ما كه از سيدالشهداء بالاتر نيستيم، آن وظيفه اش را عمل كرد، كشته هم شد! [16] .

خاطره ي تلخ 17 شهريور 57 و خاطره تلخ روزهاي بزرگي كه بر امت گذشت، ميوه شيرين سرنگوني كاخ هاي استبداد و استكبار و جايگزيني پرچم جمهوري عدل اسلامي را به بار آورد. مگر نه آن است كه دستور آموزنده «كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا» بايد سرمشق امت اسلامي باشد. قيام همگاني در هر روز و در هر سرزمين عاشورا قيام عدالتخواهان با عددي قليل و ايماني و عشقي بزرگ در مقابل ستمگران كاخ نشين و مستكبران غارتگر بود، و دستور آن است كه اين برنامه سرلوحه ي زندگي امت در هر روز و در هر سرزمين باشد، روزهائي كه بر ما گذشت عاشوراي مكرر بود و ميدانها و خيابانها و كوي و برزنهائي كه خون فرزندان اسلام در آن ريخت، كربلاي مكرر و اين


دستور آموزنده تكليفي است و مژده اي. تكليف از آن جهت كه مستضعفان اگر چه با عده اي قليل عليه مستكبران، گر چه با ساز و برگ مجهز و قدرت شيطاني عظيم، مأمورند چونان سرور شهيدان قيام كنند. و مژده كه شهيدان ما را در شمار شهيدان كربلا قرار داه است، و مژده كه شهادت رمز پيروزي است. 17 شهريور مكرر عاشورا و ميدان شهدا مكرر كربلا و شهداي ما مكرر شهداي كربلا و مخالفان ملت ما مكرر يزيد و وابستگان او هستند.كربلا كاخ ستمگري را با خون در هم كوبيد كربلاي ما كاخ سلطنت شيطاني را فرو ريخت. اكنون وقت آن است كه ما كه وارثان اين خون ها هستيم و بازماندگان جوانان و شهداي به خون خفته هستيم از پاي ننشينيم تا فداكاري آنان را به ثمر برسانيم و با اراده مصمم و مشت محكم بقاياي رژيم ستمكار و توطئه گران جيره خوار شرق و غرب را در زير پاي شهداي فضيلت دفن كنيم [17] .

ملت عظيم الشأن در سالروز شوم اين فاجعه انفجار آميزي كه مصادف با 15 خرداد 42 بود با الهام از عاشورا آن قيام كوبنده را به بارآورد، اگر عاشورا و گرمي و شور انفجاري آن نبود، معلوم نبود چنين قيامي بدون سابقه و سازماندهي واقع مي شد. واقعه عظيم عاشورا از 61 هجري تا خرداد 61 و از آن تا قيام عالمي بقيةالله ارواحنا لمقدمه الفداء در هر مقطع انقلاب ساز است. [18] .

الان هم مي بينيد كه در جبهه ها وقتي كه نشان مي دهند آنها را همه با عشق امام حسين است كه دارند جبهه ها را گرم نگه مي دارند [19] .

اكنون ملت ما دريافته است كه «كل يوم عاشورا و كل ارض


كربلا» مجالس حال و دعاي اينان شب عاشوراهاي اصحاب سيدالشهداء را در دل زنده مي كند [20] .

امام حسين عليه السلام با خون خود اسلام را زنده كرده شما به تبعيت از او انقلاب و اسلام را ضمانت نماييد [21] .

ما در عين حالي كه جوان هاي بسيار لايق خودمان را، مردان كاردان خودمان را از دست داديم لكن آن چيزي كه به دست آورديم ارزشش بيشتر از اين معاني است. آني است كه سيدالشهداء سلام الله عليه زن و فرزند خودش را فداي او كرده، آني است كه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم زندگاني خودش را در راه او صرف كرد و ائمه معصومين ما در راه او آنهمه رنج ديدند [22] .