به سخني خلاصه، مردم اسلام را خواستند و براي آن انقلاب كردند، پس بايد به اسلام عمل شود. و براي رسيدن به اين مقصود نخست بايد اسلام در نفوس خود مسئولان و دولتمردان نظام اسلامي و دست اندركاران، در هر لباس و در هر مقام، تحقق و فعليت بيابد (بويژه زهد اسلامي در نفوس عالمان و حاكمان، كه به فرموده ي مشهور پيامبر اكرم «ص» صلاح و فساد جامعه به صلاح و فساد اين دو دسته بستگي دارد. و نشانه ي صلاح اين دو گروه جز زهد چيز ديگري نتواند بود). بايد اين باشد، و گرنه نتيجه اي به دست نخواهد آمد، و استعدد بسيار نيرومند دين براي ساختن انسان (تزكيه و تعليم) نمودار نخواهد گشت، و زبان دشمن دراز خواهد شد و قلم دوست كوتاه. آري، تكرار اقوال اسلامي بدون ارائه ي اعمال اسلامي، و تأكيد بر ظواهر و غفلت از بواطن، كارساز يك انقلاب نيست. و كوبيدن فرعون و آزاد گذاشتن قارون، سوزاننده ي ريشه ي انقلاب است. و روي آوردن داعيان دين به دنيا سبب بر باد رفتن اعتقادات مردم ناآگاه است، كه نمي توانند حساب اشخاص را از دين و حساب دين را از اشخاص جدا كنند، و فقط از اشخاص دنياخواه برگردند نه از دين و متعهدين.