واي، كه تا چه اندازه در اين باره تأكيد كرده اند، به طوري كه دين اسلام، دين «توحيد و عدل» خوانده شده است، عدل به همه ي معاني و در همه ي مصداق هاي آن. همه ي مسلمانان خداي متعال را «عادل» مي دانند، پس او چگونه به ظلم راضي است؟ هرگز چنين نيست. عدل جزء ذات دين است. و همين عدل است كه پيامبر «ص» فرموده است: «يك ساعت اجراي عدالت بهتر است از هفتاد سال عبادت، شبانه روز نماز و روزه». [1] و خوشبختانه براي فهميدن معناي «عدل» نيازي به كسي و تعريفي و فلسفه اي نداريم، زيرا از امامان معصوم «ع» در اين باره صريح ترين بيان، در معتبرترين كتاب آمده است. شيخ بزرگوار كليني، از حضرت امام جعفر صادق «ع» نقل كرده است كه فرمود: «اگر در ميان مردم به عدالت رفتار شود، همه بي نياز


خواهند گشت». [2] پس عدالت اجتماعي و اقتصادي يعني رسيدن به زندگي منهاي فقر. پس هر جا فقر است عدل نيست. و هر جا عدل نيست توحيد نيز - چنانكه بايد - نيست.