معاويه و بعدها بني اميه سعي مي كردند كساني را كه در مورد رسول گرامي اسلام (ص) مرتكب جعل و دروغ نمي شوند با تهديد و فشار خاموش سازند تا مفاهيم و انديشه هاي رهبري صحيح را بر زبان نياورند. وي به همه فرمانداران خود نوشت كه از هر كس كه در باب فضايل علي (ع) و اهل بيت او سخني بر زبان آورند، تبري و دوري جويند. لذا وضعيت به گونه اي شد كه هر خطيبي در هر كوي و برزن بر امام علي (ع) دشنام مي داد و از آن بزرگوار تبرّي مي جست. معاويه حتي از مردم كوفه نسبت به بيزاري از علي (ع) با اعمال زور بيعت گرفت.