بازگشت

جابر بن حجاج تيمي


ذهبي در تجريد گويد: وي جابر بن حجاج بن عبدالله بن رئاب بن نعمان بن سنان بن عبيد بن عدي مولي عامر بن نهشل تبعي از تيم الله بن ثعلبه است.

«از تيم اللاة بن ثعلبه»

جابر سواري كاري و شجاع بود و كوفي بود، حدائق گويد: وي از كساني بود كه بيعت و تبعيت از مسلم بن عقيل كردند تا هنگاميكه مردم مسلم را واگذار نمودند و مسلم گرفتار شد وي نزد قبيله خويش پنهان گرديد و همينكه مقدم حسين (ع) را به كربلا شنيد از كوفه به همراه عمر سعد بيرون آمد تا وقتيكه براي خود در ايام مهادنه (صلح و آرامش موقت) فرصتي ديد بسوي حسين (ع) آمد و سلام كرده نزد او باقي ماند تا هنگامه طف همين كه آتش جنگ درگرفت پيش آمد و جلو روي امام (ع) به نبرد پرداخت و جنگ كرد تا كشته شد.


شهادت وي پيش از ظهر در حمله اولي با گروهي از اصحاب حسين عليه السلام بود. (ره)

پيامي مگر اين پنج روزه دريابي

براي جبران فرار و كنار بايد بكاري پرداخت كه در ديدگان اهل حق با فرار و كنار برابري كند و خدمت با وحشت سابق تكافوء كند و به جاي هر قدم پس رفتن بايد چندين قدم پيش رفت تا به حسن ختام رسيد.

جنين هنگاميكه نواقص خود را جبران نمود انتقال از قرار رحم، طبيعي اوست: ميوه هر هنگام رسيد جدا شدن از شاخه طبيعي اوست، مرگ كه مقدمه ديدار خداست براي آدم هنگام تولد ثانوي و بمنزله افتادن ميوه از شاخه است؛ هجرت از رحم جنين را به ديدار جهان نوين و پدر و مادر و علاقه مندان مي رساند، مرگ نيز آدمي را به ديدار خداي مهربان و دوستان مي رساند اگر آدمي رسيده شده باشد و نواقص خود را جبران شده ببيند تمناي مرگ براي او طبيعي خواهد بود - شايستگي براي لحوق بنشأه بزرگ آن جهان از اعمال صالحه بدست مي آيد، صحيفه ي سجاديه كار و كرداري را تمنا دارد كه از اثر آن، مصير بسوي خدا را خواهان باشد بوجهي كه هر چه زود آيد ديرش پندارد حريص به آن باشد چنانكه از اثر انتظار پيوستن بدربار الهي، مرگ با تلخيهايش گوارا گردد و بمانند كابين بستن عروس مورد انس و اشتياق گردد و بمنزله رسيدن بغرقگاه خويشاوندان باشد كه نزديك شدن به آن را دوست دارد هر چه بديوار خانه محبوب نزديكتر گردد شوق افزون گردد

مگر اين پنج روزه دريابي