محقق استرآبادي در رجال خود گويد: قاسم بن حبيب بن ابي بشر ازدي از اصحاب حسين (ع) است با او در كربلا كشته شد، و در زيارت ناحيه است، السلام علي قاسم بن حبيب الازدي. -.

قاسم بن حبيب ازدي سواري معروف، بهادري نامي؛ شجاعي نامور؛ از شيعيان كوفه بود، حدائق بعد از اين ترجمه گويد:

نخست با عمر سعد از كوفه بيرون آمد و همينكه به كربلا رسيد كج كرد (در ايام مهادنه) به طرف حسين (ع) رفت و همواره با او بود تا روز طف كه آتش جنگ برافروخت و لشكر پسر سعد بر سپاه امام (ع) حمله ور شد قاسم جلوي ديدگان حسين (ع) به نبرد پرداخت و در حمله اولي با كشتگان ديگر كشته شد (رض)

پيامي به دليل كاروان

اينان ستارگانيند كه از پس ابر درآمدند و سپيده اي هستند كه در پايان شب تاريك بردميدند اينان خبر مي دادند كه در پس اين تيره شب و در ميان اين سپاه بسا همچو ما هست ولي اكنون دل آنها بيمار است پس از برخاستن ما براي ياري حق آن وجدانها دوران نقاهت خود را گذرانيده در پي ما برمي خيزند.


جانا تو هم در هر زمان و مكان هستي به ياري حق برخيز و منتظر مباش كه حاضرين، حال، همنفس با تو شوند تو كه پيش افتي نسيمي از سير سريع تو بر آنان مي وزد و سپيده اي بر آنان مي دمد بروشني آن بر مي خيزند و به هواي كاروان مي دوند.


جبهه ي جنگ بدر و سخنراني پيمبر خدا (ص) در آن هامون:

اما بعد فاني احثكم علي ما حثكم الله عليه و انهاكم عما نهيكم الله عنه فان الله (عظيم شأنه) يأمر بالحق و يحب الصدق و يعطي علي الخير اهله اعلي منازلهم عنده به يذكرون و به يتفاضنون

(ابن الفلوات ص)