وي جزء كسانيست كه در ايام صلح موقت و آرامش به كربلا آمدند، ابن حجر گفته: و به همراه حسين (ع) كشته شد و گويد:


وي بعد از آمدن به كربلاء و ضميمه شدن به اردوي حسين (ع) ملازم امام (ع) بود تا هنگامه ي روز عاشورا شد و آتش جنگ در گرفت حبشي برابر روي حسين (ع) پيش رفت و به جهاد پرداخت و در حمله ي اولي كه عده اي از ياران كشته شده بودند شهيد شد.

پيامي به نيكنامي

اين شهيد جز يك كلمه پيام ندارد و آن كلمه كلمه ي (اطاعت) است كه به جاي هر عمل ديگر ضامن سعادت است مي توان براي نيل به هر مقامي به همين كلمه يگانه اكتفاء كرد ان الله خلق الجنة لمن اطاعه و لو كان عبدا حبشيا

(امام سجاد عليه السلام)


و اني لمن قوم لا تاخذهم في الله لومة لائم سيما هم سيما الصديقين و كلامهم كلام الابرار عمار الليل و منار النهار متمسسكون بحبل القرآن يحبون سنن الله و سنن رسوله لا يستكبرون و لا يعلون و لا يغلون و لا يفسدون، -قلوبهم في الجنان و الجسادهم في العمل.

(نهج البلاغه)