محدث قمي مي فرمايد: عمر سعد را حسين (ع) نفرين فرمود كه كشته شود بزودي در فراشش و خداوند نيامرزد او را در آخرت و در موقع احتجاج به او فرمود: تو مرا مي كشي و تصور مي نمائي زنا زاده و پسر زنا زاده ولايت ري و جرجان را بتو مي دهد بخدا قسم گوارا براي تو نشود اين مطلب ابدا پس كن هر چه خواهي بدرستي كه تو بعد از من مسرور نخواهي شد، نه در دنيا و نه در آخرت و من مي بينم كه سرت را بر ني نصب نموده اند در كوفه، بچه ها سنگ بسرت مي زنند. [1] .