مجلسي ره نقل ميفرمايد از بعضي از تأليفات معاصرين خود اينكه نقل شده است موقعيكه رسول خدا (ص) بفاطمه (ع) خبر داد كه حسين (ع) كشته ميشود و مصائبيكه بر او وارد ميشود فاطمه (ع) گريست گريه ي شديدي و عرض نمود: اي پدر چه موقع اين حادثه واقع ميشود؟ فرمود در زمانيكه نه من هستم و نه تو و نه علي (ع) گريه فاطمه (ع) شديد شد عرض نمود: پس چه كسي بر او گريه ميكند؟ و كي براي او مجلس عزا به پا ميكند؟ رسول خدا فرمود: اي فاطمه بدرستيكه زنهاي امت من گريه مينمايند براي زنهاي اهل بيت من و مردان امت من ميگريند بر مردهاي اهل بيت من و نسلا بعد نسل اقامه عزا بر اهل بيت مرا تجديد مينمايند در هر سال در روز قيامت تو شفاعت زنهاي آنها را ميكني و من شفيع مردهاي آنها هستم و هر كس از امت من بر حسين گريه كرده باشد دستش را ميگيرم و داخل بهشت مينمائيم اي فاطمه هر چشمي روز قيامت گريان است مگر آن چشم كه گريه كرده باشد بر حسين (ع) آن كس خندان و خوشحال است بنعمت بهشت [1] .