يـحـيـي فـرزنـد هـانـي بـن عـروه مـرادي و مـادرش روعـه [1] يـا رويـحـه [2] بـنـت عـمـر (خـواهر عمرو بن حجّاج زبيدي) است. وي پس از شهادت مسلم و هاني از ترس ‍ ابن زياد فرار كرده و نزد قبيله خويش پنهان شد. چون از آمدن امام حسين (ع) بـه كـربـلا بـا خـبـر شـد. خـود را بـه كـربـلا رسـانـد و بـه آن حـضـرت پـيـوسـت. [3] روز عـاشـورا چـون آتـش جـنـگ شـعـله ور گـرديـد او بـه ميدان رفت و به قول برخي چنين رجز خواند:



أَغْشاكُمْ ضَرْبا بِحَدِّ السَّيْفِ

لِأَجْلِ مَنْ حَلَّ بِأَرْضِ الْخَيْفِ



بِقُدْرَةِ الرَّحمنِ رَبِّ الْكَيْفِ

أَضرِبُكُمْ ضَرْبا بِغَيْرِ حَيْفِ [4] .



شـمـشـيـر بـرّان را بـر شـمـا فـرود آوردم بـه خـاطـر آن كـسـي كـه در سـرزمـيـن خـيـف منزل نموده بود. با نيروي پروردگار هستي، ضربتي بي باكانه بر شما مي زنم.

آنـگـاه مـشـغـول نـبـرد شـد، پـس از به هلاكت رساندن شماري از دشمن خود نيز به فيض ‍ شهادت نايل آمد. [5] نامش در زيارت ناحيه نيامده است.