بازگشت

عبدالرحمن بن عبدالله يزني


مـنـاقـب، ج 4، ص 110؛ الفـتـوح، ج 5، ص 194، مـقتل الحسين (ع)، خوارزمي، ج 2، ص 21، انوارالهدي. يَزَني منسوب به يَزَن، تيره اي از حـِمـْيـَر. (الانـسـاب، ج 5، ص 691) او را ذي يـَزَنـي يـمـني نيز گفته اند. ذي يَزَن از فرزندان انوشيروان و ساكن يمن بوده است. (وسيلة الدارين، ص 170). در زيارت رجبيّه، ازدي نـامـيـده شـده اسـت. (اقـبـال الاعـمـال، ج 3، ص 345) ازدي مـنـسـوب بـه ازد و به احـتـمـال از نـسـل اَزْد بن غوث... بن سباء مي باشد. (الانساب، ج 1، ص 120) به گفته بـرخـي از مـعـاصـريـن ظـاهـرا وي هـمـان عـبـدالرحـمـن بـن عـبـداللّه ارحـبـي اسـت. (مـعـجـم رجال الحديث، ج 9، ص 336) بزني نيز گفته اند (مجالس الشهدا، ص 117).

عـبـدالرحـمـن هـنـگـام دعـوت كـوفـيـان از امـام حـسـيـن (ع) به فرمان آن حضرت با مسلم بن عـقـيـل (ع) و قـيـس بـن مـسـهـر صـيـداوي و عـمـارة بـن عـبـداللّه سـلولي عـازم كـوفـه گرديد. [1] .

وي در روز عـاشـورا پـس از مـسـلم بـن عـوسـجـه [2] و بـه قـولي پـس از هـلال بـن نـافـع [3] و بـا كـسب اجازه از سيّدالشهدا(ع) به ميدان مبارزه شتافت [4] و چنين رجز خواند:



اَنا بنُ عبدِاللّه مِنْ آل يَزَنْ

ديني علي دين حسينٍ وَحَسَنْ



اَضْرِبُكُمْ ضَرْبَ فَتيً مِنَ اليمنْ

أَرْجُو بِذاك الفوزَ عِنْدَ المُؤْتمنْ [5] .



مـن پسر عبداللّه از خاندان يَزَن هستم. دين من، دين حسين و حسن است. مانند جوان يمني شما را مي زنم. اميدوارم با اين كار نزد خداوند متعال رستگار شوم.

گـروه زيـادي از دشـمـن را بـه هـلاكـت رسـاند [6] و سرانجام به فيض شهادت نايل گشت.

در زيارت رجبيه از او چنين ياد شده است:

«السلام علي عبدالرحمن بن عبداللّه الازدي.» [7] .


پاورقي

[1] بـحـارالانـوار، ج 45، ص 335؛ مـقـتـل الحـسـين (ع)، مقرم، ص 146، منشورات شـريـف رضـي، به نقل از ارشاد. مطلب فوق در دو نسخه از ارشاد درباره عبدالرحمن بن عـبـداللّه ارحـبـي (ج 2، ص 39، کـنگره جهاني هزاره شيخ مفيد) و عبداللّه و عبدالرحمن ابنا شداد الارحبي ذکر شده است (ص 204 چاپ بيروت).

[2] الفـتـوح، ج 5، ص 194؛ مـقـتـل الحـسـيـن (ع)، خـوارزمـي، ج 2، ص 21، انوارالهدي؛ مناقب، ج 4، ص 10.1.

[3] روضة الشهدا، ص 299، کتابفروشي اسلامية.

[4] عشره کامله، ص 381.

[5] الفـتـوح، ج 5، ص 194؛ مـنـاقـب، ج 4، ص 110، مقتل الحسين (ع)، خوارزمي، ج 2، ص 21، انوارالهدي؛ بحارالانوار، ج 45، ص 22.

[6] روضة الشهداء، ص 299، کتابفروشي اسلامية.

[7] اقـبـال الاعمال، ج 3، ص 345؛ بحارالانوار، ج 98، ص 340، چاپ بيروت.