حسين بن علي (ع) برخلاف عقيده ي جاهلانه ي عصر حاضر، كه حسين بن علي (ع) را مالك دوزخ و جنت مي دانند - و با چهار مصراع نوحه ي غلط و بلكه مجعول براي بهشت قباله و سند مي نويسند و براي هر گونه معصيت و ترك واجبات جرئت پيدا كرده و طبقه ي جوان و نوجوان و طبقه ي عوام را مغرور مي سازند كه مجرم و گناهكار و عاصي و تبه كار تارك عبادت و منكر اطاعت در روز محشر در پناه حسين است و كسي كه حسين (ع) دارد چه باك و چه غم دارد و چرا از خدا و روز رستاخيز مي ترسد - حسين (ع)، از خدا مي ترسيد و در مقام عبادت بسيار خاضع و خاشع بود و او هميشه از روز رستاخيز با نگراني و ترس و لرز ياد مي كرد و من گمان مي كنم اگر آن حسين (ع) امروز به يكي از دسته هاي عصر حاضر برخورد كند قطعا عزاداران خود را از روز رستاخيز برحذر داشته و مي ترساند و كار به جاي باريك مي رسد و به ساحت قدس حضرتش اسائه ادب مي شود و در جواب او گفته مي شود: تو حسين (ع) ترسو هستي ما عزادار شما نيستيم! ما عزادار كسي هستيم كه از خدا نترسد و ما گناهكاران و مجرمين را با زور بازوي خود به بهشت ببرد!

تفاوت ره از كجاست تا به كجا! حسين بن علي (ع) از خدا و حساب و صراط مي ترسد و وقتي كه به او مي گويند آقا چطور صبح مي كني؟ در جواب مي گويد: اصبحت ولي رب فوقي و النار امامي و الموت يطلبني و الحساب محدق بي و انا مرتهن بعملي لا اجد ما احب و لا ادفع ما اكره و الامور بيد غيري فان شاء عذبني و ان شاء عفا عني فاي فقير افقر مني. [1] .


روزگار را مي گذارنم، در حاليكه پروردگارم ناظر بر اعمال من است و آتش دوزخ در پيش روي من و مرگ در تعقيب من است و محاسبه بمانند طوقي بر گردنم و من در گرو كردار خويشتن هستم و به دلخواه خود راهي ندارم و قدرت دفاع از آنچه كه بيزارم، ندارم و زمام كارها در دست ديگري است. اگر بخواهد مجازاتم مي كند و اگر بخواهد عفوم مي فرمايد، پس كدام فقير كه از من فقير و ناتوان تر است؟!

تو را به خدا عزاداران عصر حاضر چنين حسين (ع) ترسو و از خدا خائفي را قبول مي كنند!؟ اي به قربانت اباعبدالله دست ما بي بضاعتها را بگير.