هنگامي كه سر امام حسين (ع) را به مسجد دمشق آوردند يحيي بن حكم برادر مروان بن حكم از آنان پرسيد: چه كرديد؟ آنان جريان كشته شدن امام را توضيح دادند. و گفت: بين شما و پيغمبر خدا در روز قيامت جدائي افتاد و من ديگر با شما در هيچ كاري شركت نخواهم كرد. [1] همين يحيي بن حكم وقتي كه سر امام (ع) را نزد يزيد ديد، از روي ناراحتي و تأسف گفت: «آيا بايد فرزندان سميه مادر زياد (كه زن بدكاره اي بود) به عدد ريگهاي بيابان باشند، ولي فرزندان فاطمه ي زهرا (ع) دختر پيغمبر (ص) بايد كشته و نابود گردند!؟ [2] .