حكماي جهان در علم اجتماع گفته اند كه محيط، احتياجات خود را محسوس مي سازد و به وجود مي آورد.

و گروهي ديگر از فلاسفه معتقدند كه حس احتياج را افكار مردان آسماني در مخيله ي بشر ايجاد مي كنند تا آدميزاد بر فقدان وسائل خود آگاه گردد و در مقام تهيه و وصول به آن بكوشد.

برخي از ملل اروپائي عقيده دارند كه طبيعت لاشعور آنها را به وجود آورده و خود به خود از روي حس احتياج در مقام تكامل خويش بر مي آيد، البته اين منطق بر پايه ي حدس و تخمين بنا شده و با مباني علمي سازگار نيست.

اما اكثر فرق مسلمين معتقدند كه حس احتياج بشر را الهام آسماني بيدار مي كند و بوسيله ي پيغمبران و اولياء خود ايجاد و تقويت مي نمايد و از زمان آدم تا عصر خاتم، تمام ملل و اقوام بشري در هر نژاد و رنگ و پوست كه بوده اند نيازمند به رهبر و آموزگاري بوده اند تا دانش خود را از منبع غيبي گرفته و به مردم آموخته است.

و روزي اين سنت الهي 124 هزار پيامبر در اعصار مختلفه آمده اند تا حس احتياج بشر را بيدار كنند، و راه را از چاه نشان دهند و هدف و مقصد را به آدميزاد بنمايانند.

نيز در تحولات اجتماعي و حوادث انقلابي با آنكه همه ي آنها از سرچشمه وحي و الهام سيراب مي شده اند، هيچ يك مانند حسين بن علي (ع) در برانگيختن افكار عمومي و حركت


فكري جامعه و باصطلاح امروز «انقلاب سفيد ثمربخش» قدم برنداشته اند.

بايد گفت حسين (ع) در ميان رجال الهي نابغه ي آسماني بوده كه براي انقلاب و هشدار باش افكار نشو و نما يافته بود و مردم را از دوران كودكي به حركت فكري و تعالي و ترقي و بهترين طرز تفكر سوق مي داد تا در شش ماهه ي آخر زندگي خود، براي بيداري افكار خفته و احساسات فرسوده صحنه ي خونين صحراي نينوا را ترتيب داد.