حسين (ع) كسي است كه سلسله ي نسب او از ابراهيم خليل الرحمن سرچشمه گرفته و در صلب هاي پيامبران مرسل و رجال پاك سرشت سير كرده تا به آل هاشم، آن خانواده ي نجيب و اصيل قريش رسيده،و از آنان به ختم الرسل منتقل گشته و از آن به علي و فاطمه (ع) منتهي شده. در زيارت وارث چنين مي خوانيم: اشهد انك كنت نورا في الاصلاب الشامخة و الارحام المطهرة لم تنجسك الجاهلية بانجاسها و لم تلبسك من مدلهمات ثيابها.



ز آن قطره كه مي چكد ز ابر سحري

بالله هزار بار از آن پاكيزه تري



يعني گواهي مي دهم كه تو اي حسين پاك! يك نوري بودي در صلبهاي عالي رتبه و رحمهاي پاك كه تو را لوث و كثافت جاهليت آلوده نكرده و جاهليت، لباس سياه خود را بر تن تو نپوشانده.

درباره ي چنين سلسله و شجره پاكي كدام بيان و كدام قلم است كه توان قلم فرسايي داشته


باشد و حتي اثبات افضليت آل هاشم بر بني اميه دور از انصاف و از يك نويسنده ي صاحب نظر و مورخ شايسته سزاوار نيست.

زيرا يكي از شرائط موارد استعمال صيغه افعل التفضيل اين است كه در مقابل آن فضيلتي ولو كم وجود داشته باشد الخير افضل من الشر صحيح نيست بنابراين در بني اميه فضيلتي ولو كم وجود ندارد حتي آنها خواهد آمد كه از قريش نيستند بلكه شجره خبيثه قرآني مي باشد بنابراين صحيح نيست گفته شود آل هاشم افضل از بني اميه است.