از امام صادق روايت شده كه آن حضرت فرمود: پدرم از پدرش، يعني امام زين العابدين نقل مي كرد كه مردي از اهل كوفه به حسين بن علي (ع) نوشت: اي مولاي من خير آخرت و دنيا را براي من بيان كن. امام در جواب او چنين نوشت:

بسم الله الرحمن الرحيم، اما بعد فان من طلب رضي الله بسخط الناس كفاه الله امور الناس و من طلب رضي الناس بسخط الله و كله الله الي الناس، و السلام. [1] .

يعني: به نام خداوند بخشاينده ي مهربان، اما بعد هر كس خشنودي خدا را به قيمت نارضايتي مردم بطلبد، خداوند او را از شر مردم نگاهدارد و هر كس رضاي مخلوق را به قيمت خشم


خدا به كف آرد، خداوند او را به مردم واگذارد و السلام.

نقل شده كه مردي به حضور حسين (ع) شرفياب شد و گفت: من مردي گنهكارم و نمي توانم از گناه خودداري كنم به من پندي ده. امام فرمود:

افعل خمسه اشياء و اذنب ما شئت و اول ذالك لا تأكل رزق الله و اذنب ما شئت و الثاني اخرج من ولاية الله و اذنب ما شئت و الثالث اطلب موضعا لا يراك الله و اذنب ما شئت و الرابع اذا جاء ملك الموت ليقبض روحك فادفعه عن نفسك و اذنب ما شئت و الخامس اذا ادخلك مالك في النار فلا تدخل في النار و اذنب ما شئت. [2] .

به پنج چيز عمل كن و هر چه بخواهي گناه كن. اولش آنكه رزق خدا را مخور و هر چه بخواهي عصيان كن. دوم از حيطه ي قدرت خدا بيرون رو باز هر چه بخواهي گناه بجاي آر. سوم جائي را انتخاب كن كه خدا تو را نبيند و هر چه گناه مي خواهي انجام بده. چهارم وقتي فرشته ي مرگ آمد روح تو را قبض كند او را از خود دور ساز و هر چه بخواهي بكن! پنجم وقتي كه مأمور دوزخ تو را وارد آتش كند وارد نشو و باز هر چه بخواهي كن.