طبراني نقل كرده كه رسول اكرم (ص) وارد خانه ي فاطمه (ع) شد و از حال حسن و حسين (ع) جويا شد. دخترش عرض كرد: يا رسول الله! امروز در خانه چيزي كه سد جوع كند نداشتيم، پسرعمويم علي (ع) گفت: حسنين (ع) را از خانه بيرون ببرم زيرا مي ترسم از شما غذا بخواهند و درخانه چيزي نداريم و شما را با گريه ي خود ناراحت كنند، بنابراين آنها را به باغ فلان يهودي برد. پيغمبر اكرم (ص) به سراغ آن دو رفتند و ديدند حسنين (ع) با هم بازي مي كنند و خرماي زياد در اطرافشان گذاشته شده. پيغمبر فرمود: يا علي! پسران خود را قبل از آنكه گرماي خورشيد شديد شود به خانه برگردانيم. علي (ع) عرض كرد: يا رسول الله! چيزي در خانه نيست بهتر است لحظه اي درنگ فرماييد تا براي فاطمه هم چيزي جمع شود. [1] مقداري رسول اكرم (ص) نشست تا چيز قابل توجهي «از كارمزد علي (ع)» براي فاطمه (ع) جمع شد و علي (ع) آن را در كيسه اي قرار داد، سپس علي (ع) و پيغمبر آنها را برداشته وبه خانه رهسپار شدند. [2] .