شعر امام، شعر عرفان خاص خود اوست و اين نوشتار را لياقت بررسي و تفسير

عرفان متعالي او كه پيوند با قرآن داشت، نيست. اما يك نكته مسلم است و در سخن از شعر امام نيز مي تواند ناديده گرفته شود و آن اينكه: او خود بارها گفته بود كه «سيدالشهدا» همه جا هست... حرف سيدالشهدا هميشه حرف روز است، اصلا حرف روز را سيدالشهدا آورده است دست ما داده است.». و از اين سخن و امثال آن مي توان نتيجه گرفت كه شعر او نيز بايد شعر عاشورايي باشد. اما سؤال اينجاست كه عرفان چگونه با نهضت عاشورا در ارتباط است و مضامين عاشورايي چسان در قوالب شعر عرفاني جاي مي گيرند؟ جواب اين سؤال را به دو گونه مي توان يافت؛ جوابي از آثار و اشعار و جوابي از كردار و اعمال: