حضرت عليّ بن الحسين زين العابدين امام سجّاد در تاريخ پنجم شعبان سنه 38 هجري در مدينه ديده به جهان گشود، مادر وي حضرت شهربانو دختر پادشاه ايران «يزدگرد سوّم» بود كه شرح حال او را ملاحظه فرموديد. كُنيه آن حضرت «ابامحمد» و مدّت امامتش 35 سال (از اوّل سال 61 تا 95 هجري) و طول عمر آن بزرگوار 57 سال بود كه با زهر هشام بن عبدالملك به شهادت رسيد و در قبرستان بقيع مدفون گشت كه هم اكنون مرقد بي چراغ او در كنار قبور ساير ائمه بقيع موجب تأثّر و حسرت ميليونها زائر مي باشد.

امام سجّاد در واقعه كربلا بيش از 23 سال نداشت كه در طول اين مدت به شدّت مريض بود، و خدواند متعال به اين وسيله او را از شرارت بني اميّه حفظ كرد، و او توانست در طول اسارت به كوفه و شام، خفتگان را بيدار سازد، و اشك هاي ندامت را به رخسارها جاري كند، و با خطبه اي در شام به تبليغات 46 ساله امويها پايان دهد و به تاريخ جهان بفهماند كه حقيقت پايدار و باطل ناپايدار است، و


سرانجام كوچكترين دختر اهل بيت «رقيّه» پايتخت بني اميّه را فتح نموده، و پادشاهان ستمگر آنان «معاويه و يزيد» را به فراموشي سپرده، و مرقد كثيف آنان را به «تف» حقيقت جويان كثيفتر مي سازد!