بازگشت

انتقام امام زمان


بخش چهارم از انتقام خون امام حسين عليه السلام مربوط به حضرت بقيّةاللَّه امام زمان است، كه پيوسته در مصيبت جدّش مي نالد و مي گويد:

اي جدّ بزرگوارم حسين! من هر صبح و شام براي مصائب تو مي نالم، و به جاي اشك، خون گريه مي كنم! [1] .

و حضرت امام سجادعليه السلام مي فرمايند: پدرم امام حسين عليه السلام در مسير كربلا مرتّب از بي وفايي


دنيا صحبت مي كرد، و اين جمله را فرمود: دنيا آن چنان بي ارزش و بي وفا است كه سر مطّهر حضرت يحيي را براي زن ناپاكي تحفه بردند! آنگاه خطاب به من فرمود: پسرم علي! در مورد انتقام خون من، خداوند پسرم مهديّ را مبعوث مي كند، او هفتاد هزار نفر از كفّار و منافقين را در اين باره به قتل مي رساند! [2] و چون آن حضرت به شهادت رسيد، ملائكه خدا به ضجّه و گريه افتادند، خداوند در آن لحظه سايه و نور حضرت مهدي را به آنان نشان داد و فرمود: با اين شخص «قائم» انتقام او را مي گيرم، و به اين جهت لقب «قائم» به آن حضرت داده شد، و ملائكه از شنيدن خبر انتقام حضرت بقيّةاللَّه آرام شدند! [3] .

حضرت امام رضاعليه السلام مي فرمايند: چهار هزار نفر از ملائكه به ياري حسين شتافتند، وقتي رسيدند كه آن امام مظلوم شهيد شده بود، آنان مأمور گشتند با حال تأثّر و اندوه در كنار قبر حسين بمانند، و چون حضرت قائم به انتقام خون حسين قيام كند، آنان حضرتش را ياري رسانند، و با شعار «يالثارات الحسين» ياد شهادت سيدالشّهداء را زنده مي كنند. [4] .

آري حضرت وليّ عصر ارواحنا فداه چون ظهور كند، گروه زيادي از منافقين را كه از قتل حسين خوشحالند، و ايّام شهادت او را جشن مي گيرند به قتل مي رساند! حتّي مسببّان اصلي حادثه جانگداز كربلا را از قبر بيرون مي آورد، و آنان را زنده مي كند و جسدشان را به آتش مي كشد [5] چرا كه عاشورا در اثر تحريف و خيانت آنان به وجود آمد، [6] و كشتار بي رحمانه اهل بيت طبق نامه كتبي به معاويه صورت گرفت، كه يزيد دستور آن نامه را به اجرا درآورد. [7] .

«اباصلت هرويّ» از امام رضا سؤال كرد: اين حديث چگونه است كه از حضرت امام صادق عليه السلام نقل مي كنند كه فرمود: «چون حضرت قائم ظهور كند، فرزندان قاتلان اباعبداللَّه الحسين


را به قتل مي رساند؟ امام رضا فرمودند: اين حديث درست است، قائم ما چنين خواهد كرد! هرويّ پرسيد: در اين صورت فرمايش خدا كه مي فرمايد: «گناه كسي به گردن ديگري نيست» [8] يعني چه؟ حضرت فرمود: سخن خدا درست است، ولي فرزندان قاتلان حسين از رفتار پدران خود اظهار خوشحالي مي كنند، و بدين طريق در قتل او شريك مي شوند، و قائم ما بدين جهت آنان را خواهد كشت. اين را بدان اگر كسي در مشرق كشته شود، و شخصي در مغرب جهان از آن قتل اظهار خوشحالي نمايد، در پيشگاه خدا شريك قتل خواهد بود...! [9] .


پاورقي

[1] بحارالانوار، ج 101، ص 320: فلا ندبنّک صباحاً و مساءاً، و لا بکيّن لک بدل الدّموع دماً....

[2] مناقب شهر آشوب، ج 4، ص 81: يا ولدي علي! واللَّه لا يسکن دمي حتّي يبعث اللَّه المهديّ فيقتل علي دمي من المنافقين و الکافرين الفسقة سبعين الفاً.

[3] اصول کافي، ج 1، ص 465، ش 6: لمّا کان من امر الحسين ما کان، ضجّت الملائکة الي اللَّه بالبکاء، فاقام اللَّه لهم ظلّ القائم و قال: بهذا انتقم لهذا.

[4] جلاءالعيون، ج 2، ص 46: لقد نزل الي الارض من الملائکة اربعة آلاف لنصره، فوجدوه قد قتل فهم عند قبره شُعثٌ غُبر الي ان يقوم القائم فيکونون من انصاره و شعارهم يالثارات الحسين....

[5] بحارالانوار، ج 52، ص 386، ح 201: اذا قدم القائم‏عليه السلام... يخرجهما غضّين رطبين فيلعنهما و يتبرّأ منهما و يصلبهما ثم ينزلهما و يحرّقهما ثمّ يذريهما في‏الرّيح.

[6] بحارالانوار، ج 45، ص 328: ما قتل الحسين الّا في يوم السّقيفه فلعنة اللَّه علي من اسس اساس الظّلم و الجور علي اهل بيت النبّي.

[7] همان مدرک.

[8] سوره انعام، آيه 164؛ «ولا تزر وازرة وزر اخري».

[9] و لکن ذراري قتلة الحسين يرضون بفعال آبائهم و يفتخرون بها و من رضي شيئاً کان کمن اتاه و لو انّ رجلا قتل بالمشرق فرضي بقتله رجل بالمغرب لکان الرّاضي عنداللَّه عزوجل شريک القاتل، علل‏الشرايع، ج 1، ص 219.