توسّل به آستان مقدّس اباعبداللَّه الحسين از جمله عوامل ادامه نهضت حسيني، و زنده نگهداشتن آرمان و اهداف آن حضرت است، كه علاقه مندان و شيعيان خالص آن بزرگوار، از اين طريق پرچم پرافتخار سيّدالشهداء را براي هميشه به اهتزاز در مي آورند. امام حسين خود مي فرمايند: من كشته اشك ها مي باشم، و هر مؤمني مرا به ياد آورد گريه مي كند. [1] و به دخترش جناب سكينه در گودال قتلگاه دستور مي دهد كه پيام آن حضرت را براي ندبه و نوحه فراموش نكنند، و با مشاهده غريب و شهيدي به ياد حسين توسّل جويند. [2] .

و حضرت امام رضا مي فرمايند: اگر خواستيد بر كسي گريه كنيد، نخست براي حسين بن علي گريه نمائيد زيرا سر او را مانند گوسفند در راه دين جدا كردند!، و به همراه او هيجده نفر از جوانان بني هاشم را سر بريدند! [3] اگر به تاريخ انبياء و اسلام كمي توجّه كنيم، و سيره آنان را از نظر خود بگذرانيم ملاحظه مي كنيم كه تمام پيامبران الهي و از جمله رسول خدا براي مظلوميّت امام حسين گريسته، و حتّي ملائكه آسمان و خود جبرئيل بارها در اين باره متأثر گشته، و با خاندان پيامبر هم ندا شده اند! اينك در اين زمينه توجّه شما را به چند حديث جلب مي كنم:

روزي اميرالمؤمنين علي عليه السلام براي جنگ صفّين از نينوا مي گذشت، در كنار «شط فرات» توقّف


كرد، جايگاه شُهداء به ويژه فرزندش حسين را نشان داد، سپس حديثي را از رسول خدا اظهار داشت و فرمود: روزي بر آن حضرت وارد شدم ديدم: آن بزرگوار به شدّت گريان است! به او گفتم: يا رسول اللَّه! چرا گريه مي كنيد؟ فرمود: هم اكنون جبرئيل آمده بود، و مي گفت: حسينم در كنار شطّ فرات كشته مي شود! علي جان! مي خواهي تربت مقتل حسين را استشمام كني؟ گفتم: بلي. آن حضرت با دست غيبي مشتي از خاك كربلا را برگرفت و به من نشان داد، چشمانم پر از اشك شد... [4] .

در اين حديث پيامبر و علي عليهما السلام هر دو بر حسين گريسته، و مجالس توسّل شيعيان و عاشقان، هم آواي همين برنامه هاي معصومين است.

صفيّه دختر عبدالمطلب مي گويد: من در كنار فاطمه زهرا مراقب حسين بودم، رسول خدا فرمود: عمّه! حسينم را بياور، من نوزاد فاطمه را در اختيار رسول گرامي اسلام قرار دادم، آن حضرت فرزندش را در آغوش گرفت، ميان دو چشمش را بوسيد و گريه كرد، و بر قاتلان آن حضرت لعن نمود، و واقعه كربلا را ترسيم كرد. [5] و نظير همين جريان اندي بعدها با ام سلمه پيش آمد، و خانه پيامبر به عزا خانه تبديل شد، و خاندان رسالت را سوگوار ساخت. [6] .

پيامبران گذشته نيز از حضرت آدم تا رسول خدا هر يك به نوعي از شهادت امام حسين آگاه گشته و براي او اشك چشم ريخته اند، [7] كه اشاره به هر يك باعث خستگي شما خوانندگان عزيز مي گردد.

و قرآن مجيد طبق حديث شريف از حضرت بقيّه اللَّه، [8] در اين زمينه گوشه اي از آنها را از زبان حضرت زكريّا بيان مي كند. [9] .

علاو بر اينها، هر يك از خاندان حسين، اعم از مادرش فاطمه زهرا و برادرانش امام حسن و عبّاس و محمد حنفيّه و حتّي اصحاب و يارانش در روز عاشورا، هر كدام براي مظلوميّت امام حسين گريه مي كردند، ما نيز بر همان مبني راه آنان را ادامه مي دهيم، و مجالس عزا برپا مي كنيم.