روز عاشورا جمعي از اصحاب حسين شهيد شده بودند كه «ابوثُمامه عَمرو بن عبداللَّه صائدي» به حضور حسين رسيد و گفت: جانم به فدايت! گروه دشمن نزديك شده، و ما همه آماده شهادت هستيم، و من پيش از شما به فيض شهادت خواهم رسيد ان شاءاللَّه ولي دوست دارم نماز ظهر امروز را با شما بخوانم!

حضرت او را دعا كرد، و با گروهي از ياران به نماز ايستاد و اعلان نمود: وقت نماز است، از دشمن بخواهيد كه دست از جنگ بردارند تا نماز بخوانيم. در اين حال «حُصَين بن نُمَيْر تميمي» اظهار داشت:

اِنَّها لاتُقْبَلْ

يعني نماز شما قبول نيست! [1] .

قابل توجّه است كه نماز امام حسين و شهداي كربلا، از ديدگاه تبليغات مسموم دشمن قبول نيست، زيرا آنان را مسلمانان نمي دانند!