امام حسين به نقل طبري در تاريخش و شيخ مفيد در ارشاد، روز جمعه 26 رجب به حضور وليد احضار شد، و شب شنبه و يكشنبه 27 و 28 رجب بترتيب به زيارت قبر جدّ و مادر و برادرش شتافت، و سحرگاه روز يكشنبه بعد از ديدار با امّ سلمه، محمد حنفيّه، عبداللَّه جعفر و ساير بني هاشم و آنگاه با زنان و مخدّرات، مدينه را به قصد مكّه ترك گفت، و پس از پنج روز طيّ طريق سرانجام شب جمعه سوم ماه شعبان وارد مكّه شد. [1] سالار شهيدان چهار ماه و پنج روز در مكّه بود، و ديدارهاي روشنگرانه با گروههاي مختلف داشت [2] و نامه هاي زيادي را به اطراف و شخصيت ها نوشت، [3] و در طول اين مدّت 12 هزار نامه از مردم كوفه به دستش رسيد، و از او خواستند كه باغها و بستانها سبز شده،


و يكصد هزار شمشير بدست، آماده جانبازي و فداكاري هستند، هرچه سريعتر به كوفه بيا و....

امام حسين نيز روز سه شنبه كه مصادف با روز «ترويه» هشتم ذي حجّه بود از مكّه به سوي كوفه حركت كرد و يك شب قبل از حركت خطاب به ياران و دوستانش فرمود: من فردا از مكّه به سوي كوفه حركت مي نمايم، هر كس از شما آماده است جان خود را در طبق اخلاص بگذارد و در راه خدا شهيد شود با ما به همراه بيايد. [4] .