انسان گل سرسبد موجودات است. [1] و فضيلت و برتري او بر ساير مخلوقات عالم، بر معنويّات و كمالات دروني او نهفته است. بدين جهت در آياتي مي خوانيم كه خِلقت و آفرينش «انسان» از «روح خدا» سرچشمه گرفته است. [2] .

فضيلت و برتري چهارده معصوم بر ساير انسانها از ديدگاه «شيعه» امري بديهي است، بر اين مبنا، رواياتي نيز در كيفيّت آفرينش آنان به دست ما رسيده كه حكايت از تفضّل خدا برآنان دارد.

حضرت امام سجّادعليه السلام در اين باره مي فرمايند:

اِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ الْاَئِمَّةَ الْاَحَدَ الْعَشَرَ مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ... [3] .

همانا خداوند، رسول خدا و اميرمؤمنان علي و يازده امام ديگر را از نور عظمتش آفريد....

و حضرت امام باقرعليه السلام در همين باره مي فرمايند:

اِنَّ اللَّهَ تَعالي خَلَقَ اَرْبَعَةَ عَشَرَ نُوراً مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ... [4] .

پروردگار عالم نور چهارده معصوم را از نور عظمتش آفريد.

آنگاه امام عليه السلام نام مبارك چهارده معصوم را يكايك شمرد.

و حضرت امام صادق عليه السلام در حديثي، ضمن اشاره به اين حقيقت مي فرمايند:


خُلِقْنا مِنْ عِلّيينَ وَ خُلِقَ اَرْواحُنا مِنْ فَوْقِ ذلِكَ [5] .

ما از «علّيين» خلق شديم، و ارواح ما از مافوق آن آفريده شد.

قابل ذكر است كه «علّيين» از «اسماء حُسني» و به هر چيز «مافوق» گفته مي شود. و نظاير اينگونه احاديث بسيار فراوان است.

در اين فرازها نور امام حسين به همراه انوار پاك ديگر معصومين، مورد توجّه و تفضّل الهي بوده است.