همه انسان ها درزندگي خويش به دنبال كساني مي گردند كه نقش الگويي وسرمشقي داشته باشند. با اين تفاوتْ كه تفكّر و انديشه، و فرهنگِ هر خانواده از يك طرف، و نيازها و اهداف آينده از طرف ديگر، در گزينش آن متفاوت است، قرآن مجيد در اين زمينه «پيامبر اسلام» را اُسوه معرّفي مي كند، و به مسلمانان دستور مي دهد كه در رفتار و گفتار و زندگي خويش از او تأسّي نمايند. [1] .

پيامبر اسلام نيز با دستور الهي، الگوهاي ديگري را كه انسان هاي شايسته و بي لغزش مي باشند، و براي رهبري و تربيت توده هاي مردم صلاحيّت دارند راهنمايي كرده است. كه در اين ميان «سالار شهيدان حسين بن علي عليه السلام» از جمله آنان است. چنانچه در فرازي از سخنان پيامبر عزيز اسلام آمده است:

حسين زينت آسمان ها و زمين، و چراغ هدايت، و كشتي نجات، و امام و پيشواي بي لغزش است! [2] .

اين حديث شريف و معتبر مي رساند كه حضرت سيّدالشهداء «امام حسين عليه السلام» همچون خود پيامبر اسلام نقش هدايتي و بيدارگري دارد، و پيروان خود را از تاريكي ها و غرق شدن در بدبختي هاي گوناگون نجات مي دهد، و هدايت و راهنمايي او، چون خود رسول اكرم صددرصد بدون عيب وهمراه با مصونيّت و«عصمت» است! و به اين جهت درفراز ديگري مي فرمايند:«حسين از من، و من از حسين هستم، خداوند دوست دارد كسي را كه حسين را دوست داشته باشد» [3] .


و در سخن ديگر خطاب به اميرالمؤمنين و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام مي فرمايند:

من دوست كسي هستم كه شما با وي دوست باشيد، و در جنگ و دشمني كسي هستم كه شما با وي در ستيز باشيد. [4] .

ما از آوردن ساير احاديث خودداري مي كنيم، و همين سه حديث كه همه آنها را از طريق اهل سنّت نقل كرديم مي رساند كه امام حسين در رهبري و هدايت و راهنمايي مردم هيچ تفاوتي با پيامبر ندارد، و كوچكترين لغزشي در سيره او و پيشوايي اش پديد نمي آيد، وگرنه پيامبر اسلام به طور مطلق او را تأييد نمي كرد، و او را همسان خود معرّفي نمي فرمود و...

در اين صورت اطّلاع دقيق از سيره امام حسين، و آگاهي يافتن از اخلاق و ويژگيهاي دروني آن حضرت ما را در گزينش راه و رسم زندگي و برخورد با افراد گوناگون، و شناخت توحيد و معارف ديگر، و صبر و بردباري در برابر گرفتاري ها و... ياري مي نمايد، و پيروان اسلام را «حسين سيرت» و «حسيني وار» مي سازد.