نگارنده گويد: در ايام بمباران قم توسط صدام جنايتكار، چندي به مسجد مقدس جمكران قم «كه به نام ولي الله اعظم، حضرت حجه بن الحسن العسكري، امام زمان، عجل الله تعالي فرجه الشريف بنا شده است» پناهنده شده بودم. روزي از آن مكان شريف براي زيارت حرم حضرت فاطمه معصومه عليه السلام كريمه اهل بيت عليه السلام به قم آمده و سپس ‍ به محضر مبارك آيت الله العظمي سيد شهاب الدين نجفي مرعشي «قدس سره» رسيدم. از هر دري سخن به ميان آمد تا اينكه حضرت آيت الله مرعشي فرمودند: وقتي كه حضرت فاطمه زهرا عليه السلام قنداقه حضرت زينب عليه السلام را به محضر رسول الله صلي الله عليه و آله برد، اين نوزاد عزيز فاطمه عليه السلام چشم مبارك را براي هيچ كدام از اهل بيت عليه السلام باز نكرد. و تنها وقتي قنداقه در بغل امام عظيم حسين بن علي عليه السلام قرار گرفت چشم مبارك را گشود.

و افزودند: در مجلس يزيد - عليه اللعنه و العذاب - نيز سر مبارك آقا از فراز نيزه به تمام اسرا نگاه كرد، ولي وقتي كه مقابل حضرت زينب كبري رسيد، چشمها را روي هم گذاشت و از گوشه هاي چشم مباركش اشك جاري شد.

گويي مي خواست فرموده باشد كه: خواهر عزيز، از اينكه اين همه محبت به يتيمانم كرده ايد، ممنون شما هستم، و بيش از اين مرا خجل مكن.