كعبه بي نام و نشان مي ماند اگر زينب نبود

بي امان دار الامان مي ماند اگر زينب نبود



گرچه دادند انبيا هر يك نشان از كربلا

كربلا هم بي نشان مي ماند اگر زينب نبود



مكتب سرخ تشيع كز غدير آغاز شد

تا ابد بي پاسبان مي ماند اگر زينب نبود



مكتب قرآن كه از خون شهيدان جان گرفت

بي تحرك همچنان مي ماند اگر زينب نبود



كاروان مهدويت در مسير فتنه ها

بي امير كاروان مي ماند اگر زينب نبود



مجري احكام قرآن او بود با صبر خويش

دين حق بي حكمران مي ماند اگر زينب نبود



كرد اسلام حسيني از يزيدي را جدا

حق و باطل توامان مي ماند اگر زينب نبود



در شناساي مسير حق و باطل فكرها

بي گمان اندر گمان مي ماند اگر زينب نبود



شد گلستان كربلا از لاله هاي احمدي

وين گلستان در خزان مي ماند اگر زينب نبود



شعله عالم فروز نهضت سرخ حسين

زير خاكستر نهان مي ماند اگر زينب نبود



ناله مظلومي لب تشنگان دشت خون

در گلوگاه زمان مي ماند اگر زينب نبود



خون ثارالله رمزي را كه بر صحرا نوشت

داغ ناكامي به جان مي ماند اگر زينب نبود



اي «مويد» [1] هر چه هست از زينب و ايثار اوست

جان هستي ناتوان مي ماند اگر زينب نبود