جزائري مي نويسد: در ايامي كه امير المومنين علي عليه السلام در كوفه تشريف داشت، آن مكرمه را مجلسي در منزل خود بود كه براي زنها تفسير قرآن بيان مي فرمود. يكي از روزها تفسير كهيعص [1] را مي فرمود، در اين بين اميرالمومنين علي عليه السلام وارد شده و فرمود: شنيدم تفسير كهيعص را مي نمايي؟ عرض كرد: بلي يا ابتاه فدايت شوم. فرمود: اي نور ديده، آن رمزي است در مصيبت وارده بر شما عترت پيغمبر. پس مصائب و نوائبي را كه در آينده بر آنها وارد مي شد براي آن مخدره بيان فرمود و با شنيدن آنها فرياد ناله و گريه آن مظلومه بلند شد. [2] .