حضرت زينب كبري عليه السلام در عبادت و بندگي وارث مادر و پدر بود. وي اكثر شبها را با تهجد به صبح مي رساند و دائما قرآن تلاوت مي فرمود. در روايت آمده است: زماني كه حضرت امام حسين عليه السلام براي وداع به خيمه ها آمد، به زينب كبري عليه السلام فرمود: «يا اختاه لاتنسيني في نافله الليل» يعني، خواهرم مرا در نماز شب فراموش مكن، به گفته بعضي از مورخين: تهجد و شب زنده داري زينب عليه السلام در طول عمرش ترك نشد، حتي شب 11 محرم حضرتش با آن همه فرسودگي و خستگي و ديدن آن مصيبتهاي دلخراش، اين سنت حسنه را فراموش نكرد.

حضرت امام سجاد عليه السلام فرمود: در آن شب ديدم عمه ام در جامه نماز نشسته و مشغول عبادت است.

همچنين از امام سجاد عليه السلام روايت شده است كه فرمود: عمه ام زينب عليه السلام با آن كثرت رنج و تعب از كربلا تا شام به نافله شب قيام و اقدام داشت، اما در يكي از منازل ديدم با حالت نشسته مشغول خواندن نماز نافله است. سبب اين امر را پرسيدم، گفت: سه شب است كه حصه طعام خود را به اطفال خردسال مي دهم و امشب از نهايت گرسنگي، قدرت ايستادن ندارم، چه آن مردم بدبخت بسيار بر اهل بيت سخت مي گرفتند.

شايد اگر حركت عليا مخدره، زينب كبري عليه السلام، از كربلا به كوفه و از كوفه به شام صورت نگرفته بود نهضت عاشورا نافرجام مانده و دين و عبادت محو و مندرس شده بود.