بيت الاحزان مرا امشب صفا دادي پدر

با وصال خويش قلبم را شفا دادي پدر



ز آتش هجران تو يك شب نه هر شب سوختم

خوش به من در كودكي درس وفا دادي پدر



در مناي عشق رفتي يا به قربانگاه خون

جان خود را در ره جانان كجا دادي، پدر؟



بر عزاداران خود امشب به ويران سرزدي

اجر نيكويي به اين صاحب عزا دادي پدر



من در آغوش تو هر شب داشتم جا مرحبا

خويش را امشب به دامانم تو جا دادي پدر



همره خود بر مرا، تا اهل عالم بنگرند

دخترت را نيز در راه خدا دادي پدر



نظم «ميثم» [1] برد دل از دوستان و شيعيان

كز كرم او را تو طبع دلربا دادي پدر