با ملاحظه كتب و اقوال گوناگون، مجموع فرزنداني كه به آن امام مظلوم نسبت داده شده هشت دختر است، كه فاطمه كبري و فاطمه صغري و زبيده و زينب و سكينه و آن دختر كه در خرابه وفات كرد (كه بعضي نامش را زبيده و بعضي رقيّه گفته اند) و ام كلثوم و صفيه باشند.

و سيزده پسر: اول علي اكبر، دوم علي اوسط، سوم علي اصغر، چهارم محمّد، پنجم جعفر، ششم قاسم، هفتم عبدالله، هشتم محسن، نهم ابراهيم، دهم حمزه، يازدهم عمر، دوازدهم زيد، و سيزدهم عمران بن الحسين عليه السلام.

زياده بر اين نيز نسبت داده اند كه قولي بسيار ضعيف است.

مرحوم آيه الله حاج ميرزا حبيب الله كاشاني (ره) پس از ذكر مطالب فوق مي گويد: اعتقاد مؤلّف آن است كه بر تقدير صحت مأخذ، اين تعدّد در اسم بوده نه در مسمّي، زيرا كه آن حضرت به قلّت اولاد معروف بوده است، پس ‍ تواند بود كه دو اسم يا زيادتر از اسامي مذكور، براي يك تن باشد و نيز محتمل است كه بعضي از اينها نبيره هاي آن بزرگوار باشند. چنانكه محتمل است كه بعضي از آنها منسوبان او از بني هاشم باشند. چه، آن مظلوم، پدر يتيمان و متكفّل امر ايشان بود [1] آن دختري كه در خرابه شام از دنيا رحلت فرموده و شايد اسم شريفش رقيّه عليه السلام بوده و از صباياي خود حضرت سيدالشهدا عليه السلام بوده چون مزاري كه در خرابه شام است منسوب است به اين مخدّره و معروف است به مزار ست رقيّه. [2] .