از بعضي مقاتل عامّه نقل شده است: زماني كه اهل بيت عليه السلام را وارد شام نمودند عليا مخدّره زينب به شمر ملعون فرمود: ما را از خلوتي عبور دهيد. آن لعين اعتنا نكرد و چند تازيانه به بي بي زد. عليا مخدّره ناراحت شد و به زمين امر فرمود: فرو ببر او را، و زمين تا كمر او را فرو برد. صداي نازنين امام حسين عليه السلام بلند شد: خواهر، براي رضاي خدا صبركن. بي بي زينب به زمين امر فرمود: رهايش كن، و زمين رهايش كرد. [1] .