منصور بن الياس گفت: بيش از هزار آذين بستند. آن لعين كه سر امام حسين عليه السلام را بر سر نيزه داشت خواست كه وارد شهر شود، اسب او فرمان نبرد. چند اسب برايش آوردند فايده نكرد. سر امام حسين عليه السلام از نيزه بيفتاد. ابراهيم موصلي آنجا بود سر را نيك احتياط كرد، دانست كه سر امام حسين عليه السلام است. خلق را ملامت بسيار كرد و شاميان او را شهيد كردند. [1] .