روزي يزيد ملعون علي بن الحسين عليه السلام را با عمرو بن حسن احضار كرد، عمر كودكي بود گفته شده است كه يازده سال داشت و به عمر گفت: با اين فرزند من خالد كشتي مي گيري؟ عمرو در جواب گفت نه، به كشتي گرفتن با او حاضر نيستم ولي خنجري به من بده و خنجري به او بده تا با هم بجنگيم يزيد شعري خواند:



شنشنة أعرفها مِنْ أَخْزِمٍ

هَلْ تَلِدُالْحَيَّةُ إلّا الحية



زاخزم همين خوي دارم اميه

كه از مار جز مار نايد پديد



و اين دو مثل در عربي در مقام تحسين گفته شود و ما به جاي آن در مقام تحسين گوئيم شير را بچه همي ماند بدو. [1] .

در بعضي نسخ دارد كه گفت با پسرم خالد جنگ مي كني عمرو گفت مرا كاردي ده و او را هم كاردي تا جنگ كنيم.