براي هركس و يا هرگروه سياسي و غير سياسي مواردي پيش مي آيد كه فوق العاده حساس و خطرناك، بلكه گاهي سرنوشت ساز است، و ممكن است مسير تاريخ ملتي را عوض كند. در اين گونه مواقع، تصميم گيري درست نشانه عقل و درايت و قاطعيت است، و غفلت و مسامحه، و نديدن عمق قضيه چه بسا باعث از بين رفتن و شكست يك انقلاب باشد.

معاويه براي اينكه جلوي حركت انقلابي امام حسين عليه السلام را بگيرد با وي بظاهر از در آشتي و دوستي درآمد و پيوند سببي را عامل مؤثر در رفع اختلاف ميان بني هاشم و بني اميه دانست. او انتظار داشت با پيشنهاد وصلت و خواستگاري دختر زينب كبري عليه السلام براي پسرش يزيد، نرمش و انعطافي در روحيه خروشان امام حسين عليه السلام كه دائي دختر بود پديد آيد، يا لااقل جلوي انقلاب تا مدتي گرفته شود.

معاويه به حاكم خود مروان در مدينه نامه نوشت و به او دستور داد دختر عبدالله بن جعفر از زينب كبري عليه السلام را براي يزيد وليعهد خود خواستگاري نموده و به عقد او درآورد و افزود كه براي تحقق اين منظور، اختيار تام دارد كه از نظر مهريه و شرائط ديگر هرچه مناسب دانست تعهد كند و علاوه بر همه اينها، يك شرط مهم و اساسي را در ضمن عقد بگنجاند و آن: سازش ميان بني هاشم (حزب الله) و بني اميه (حزب شيطان) و اعلان ترك مخاصمه، و متاركه دائمي درگيري ميان دو گروه.