ماجراي اقدام يزيد مبني بر آلودن سر مبارك آن حضرت به شراب را قبلا آورديم. در رساله حاويه آمده است كه ركن الاسلام خوارزمي گويد: چون سر امام حسين (ع) را پيش يزيد لعين نهادند آن ناپاك، پاي بر سر امام نهاد!

زيد بن ارقم حاضر بود، گفت: «لا تفعل ذلك يا يزيد، فإ نّي رأيت رسول الله يقبّل ذلك الفم». يعني، يزيد اين كار را نكن، بدرستي كه ديدم رسول خدا اين دهن را بوسه مي داد، و امّا پيش چنان است كه آن لعين تازيانه گرفته بود و بر لب و دندان امام حسين (ع) مي زد. نيز در حاويه آمده است كه آن لعين در كنار سر امام حسين (ع) شراب طلب كرد و آن را بياشاميد، و علما گفته اند كه آن لعين مست شد، بعد از آن روزي بر بام رقص ‍ مي كرد، از بام بيفتاد و مست به دوزخ رسيد، چنانكه پدرش مست بمرد و صليب رومي در گردن انداخته بود. و جمعي گويند كه يزيد با لشگر به صيد رفت، آهويي پيش او آمد، به عقب آن آهو رفت، حق تعالي به زمين خطاب كرد كه او را فرو برد: (فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ الاْ رضَ). [1] .