فضل بن شاذان گفت: از حضرت امام رضا عليه السلام شنيدم كه مي فرمود: چون سر مبارك امام حسين عليه السلام را به شام بردند يزيدبن معاويه عليه اللعنة امر كرد سفره خوراك و شراب گستردند «و با بدكيشان مانند خود» شروع كردند شراب خوردن.

چون از شراب فارغ شدند امر كرد سر مبارك نور چشم حضرت فاطمه زهرا را آوردند و در طشتي زير سرير گذاردند و بر روي آن برگ قمار شطرنج نهادند.

از اين جهت قمارباز پيرو يزيد است.

آن ملعون ازل و ابد با نديمان خود بر بساط قمار نشست و امام حسين عليه السلام را با پدر و جد بزرگوارش ياد مي كرد و به ياد ايشان استهزاء مي نمود. پس هروقت بر حريفش زيادي مي كرد شرب را برمي داشت و سه بار به او مي داد و زيادي آن را پشت طشت از زمين مي ريخت.

«فمن كان من شيعتنا فليتورّع عن شرب الفقاع واللعب بالشطرنج و من نظر الي الفقاع او الي الشطرنج فليذكر الحسين عليه السلام و ليلعن يزيد و آل يزيد «عليه اللعنة» يمحو الله عزّوجلّ بذلك ذنوبه ولو كانت بعدد النجوم».

پس هركس از شيعيان ما باشد بايد از آشاميدن شراب و بازي كردن با شطرنج پرهيز كند و هركس به شراب يا به شطرنج بنگرد بايد امام حسين عليه السلام را ياد كند و بايد حتما يزيد و آل يزيد را لعنت كند.

در مقابل او جزاي آن است كه خداوند عزوجل به اين عمل گناهان او را از بين مي برد اگر چه به شماره ستارگان باشد. [1] .