پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و سلم روز قيامت علي عليه السلام را طلبيده، مي فرمايد: نزد فاطمه برو و به او بگو تا آنچه براي شفاعت - گناهكاران - در اين روز بزرگ فراهم ساخته، حاضر كند. اميرمؤمنان نزد حضرت زهرا عليهاالسلام آمده، مي فرمايد: اي فاطمه، براي چنين روزي چه ذخيره اي، جهت شفاعت، آماده كرده اي؟ آن پاك بانوي والامقام در جواب علي عليه السلام مي فرمايد: «يا اميرالمؤمنين، كفانا لاجل هذا المقام اليدان المقطوعتان من ابني العباس» [1] .

اي اميرمؤمنان، دو دست بريده پسرم عباس براي مقام شفاعت من كافي است. برخي از انديشمندان شيفته، درباره مقام ابوالفضل نزد حضرت زهرا عليه السلام چنين گفته اند: يكي از دلباختگان فرزند فاطمه عليه السلام هر روز، در سه وقت، به زيارت سيدالشهدا عليه السلام مي رفت و در حرم امام حسين عليه السلام به مرقد مطهر آن حضرت عرض ارادت مي كرد، اما كمتر به زيارت حضرت ابوالفضل عليه السلام موفق مي شد و گاهي پس از بيست روز به حرم ملكوتي


عباس عليه السلام مي رفت. شبي در عالم رؤيا دخت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم را ديد و به آن بانو سلام كرد، اما با تعجب بسيار متوجه شد كه بي بي روي گردانيد و به او اعتنا نكرد! به آن حضرت گفت: پدرم و مادرم به فداي شما باد، آيا خطايي از من سرزده كه بي اعتنا هستيد؟! فاطمه زهرا عليهاالسلام فرمود: به خاطر كوتاهي در زيارت فرزندم! مرد با حيرت فراوان گفت: من هر روز سه بار به حرم فرزند شما مي روم و امام حسين عليه السلام را زيارت مي كنم. حضرت فرمود: تو فرزندم حسين را زيارت مي كني، ولي به زيارت پسرم عباس نمي روي. [2] .